Norwegia potrzebuje więcej pracowników z wyższym wykształceniem. Paradoksem jest więc jednak to, że wielu wysoko wykwalifikowanych imigrantów napotyka się na ogromne wyzwania ze znalezieniem odpowiedniej pracy.

Na podstawie wywiadów biograficznych i obserwacji artykułów w lokalnych dziennikach o wysoko wykwalifikowanych imigrantach, można powiedzieć, że następuje marginalizacja tych ludzi na lokalnym rynku pracy.

Wysokowykwalifikowani, migranci potrzebują zaawansowanej znajomości języka, aby móc negocjować swoje umiejętności i kompetencje. A za dostęp, do jakości i organizacji szkoleń językowych muszą słono płacić. Dodatkowym atutem jest, kiedy mają dobre znajomości i znają lokalny rynek pracy, historię, politykę, uczestniczą w publicznych debatach na temat procesów społecznych i kulturowych. 

Sama integracja zależy od fazy życia, oczekiwań płci i uznania na rynku wykwalifikowanej siły roboczej.

Wiele badań wykazuje, że część rynku pracy, która wymaga wyższego wykształcenia ma istotne cechy, na przykład "drewniane negocjacje" są z jedną ze stron. A nowo przyjezdni muszą to zrozumieć i zaakceptować te wymagania bo to są kluczowe elementy norweskiej polityki integracyjnej.